Dómstóll götunar

Þessi kona braut lögin og samkvæmt þeim lögum bar henni að gefa blóðsýni og þvagsýni og það er skylda.  Öll okkar verk hafa afleiðingar konan ók bifreið undir áhrifum og þessar voru afleiðingarnar og ég verð að segja að ég vorkenni henni ekki.  En það sem verra er að ef þetta hefði verið karlmaður hefði enginn sagt orð og bara fundist þetta vera það sem hann átti skilið sem er rétt.

Málið er að dómsóll moggabloggsins vill að konur og karlar séu ekki jöfn gangvart lögum, karla á að dæma séu þeir kærðir og það þungt og ef þeir eru sýknaðir eða eru látnir njóta málbóta þá er það aumingjagangur í dómurum og hið versta mál þar sem dómarar eru ausnir persónulegum svífyrðingum.  En sé um konu að ræða þá á hún sér alltaf málsbætur og ber að fara um hana með silkihönskum.  Þetta sýnir hvað umræðan er orðin blind og þessi umræða er einkum fjölmiðlum og strafsfólki þeirra að kenna.

Konu haldið niðri og þvagsýni tekið

Athugasemdir

[Hreiðar Eiríksson, 21.8.2007 kl. 21:37]

Ég hef misskilið fréttina.  Ég vissi ekki að það væri búið að skera úr um sekt konunnar þ.e. hvort hún braut lögin.  Ég hélt að hún hefði verið grunuð um að hafa brotið lögin og að lögreglan hafi verið að afla gagna til að dómstóll gæti ákveðið hvort svo hefði verið og hver ætti að vera refsing hennar.  En þú hefur, minn kæri Einar Þór, greinilega ákveðið að konan hafi brotið lög.  Ert þú þá ekki "dómstóll götunnar".  Dómstólar eru jú þeir einu sem geta tekið slíkar ákvarðanir. 

Fjöldi karla og kvenna hafa verið í sömu stöðu og þessi grunaða kona, þ.e. að vera grunuð um ölvunarakstur og lögregla viljað fá blóð- og þvagsýni.  Sumir hafa neitað og blóðsýni verið tekið með vald enda þolir slíkt ekki bið vegna breytileika innihalds blóðsins.  Sumir hafa þá neitað að gefa þvagsýni en látið undan því að þvagi geta menn jú ekki endalaust haldið innan líkama sinna.  Líkaminn brennir hins vegar ekki áfengi úr þvagi, eftir að það er þangað komið, og því spillist þvagsýnið ekki við bið. 

Þetta dæmi á Selfossi er eina dæmi í íslenskri löggæslusögu um að þvagsýni sé tekið úr manni nauðugum með því að halda honum niðri og setja þvaglegg í hann gegn vilja hans.  Kyn þessa tiltekna sakbornings breytir þar engu um. 

Vald lögreglu er mikið og mikilvægt að vel sé með meðferð þess fylgst og að dómstólar úrskurði um mörk þess.  Almenningur verður og að fylgjast vel með meðferð opinbers valds og sýna valdsmönnum aðhald.  Það er því eðlilegt að almenningur hafi skoðun á aðgerðum lögreglunnar og tjái þær skoðanir.  Hitt er sýnu alvarlegra þegar almenningur fullyrðir að "Þessi konar braut lög..." því að það liggur einfaldlega ekki fyrir á þessari stundu og einn einstaklingur er ekki dómari yfir sekt annars.  Það er hlutverk dómstóla.

[Haukur Viðar, 21.8.2007 kl. 21:45]

Þarna brókaði Hreiðar bloggarann upp fyrir haus!

[Einar Þór Strand, 21.8.2007 kl. 21:49]

Hreiðar hún braut lög með að neita um þvagsýni það er á kláru því í umferðarlögum segir:

47. gr. [Ökumanni vélknúins ökutækis er skylt að kröfu lögreglu að gangast undir öndunarpróf og láta í té svita- og munnvatnssýni með þeim hætti sem lögregla ákveður ef:
   a. ástæða er til að ætla að hann hafi brotið gegn ákvæðum 2. eða 4. mgr. 44. gr., sbr. 45. gr. og 45. gr. a,
   b. ástæða er til að ætla að hann hafi brotið gegn öðrum ákvæðum þessara laga eða reglna sem settar eru samkvæmt þeim, enda sé þar kveðið á um heimild til töku öndunar-, svita- eða munnvatnssýna,
   c. hann hefur átt hlut að umferðarslysi eða óhappi, hvort sem hann á sök á eða ekki, eða
   d. hann hefur verið stöðvaður við umferðareftirlit.
Lögreglan getur fært ökumann til rannsóknar á öndunar-, svita- og munnvatnssýni eða til blóð- og þvagrannsóknar ef ástæða er til að ætla að hann hafi brotið gegn ákvæðum 2. eða 4. mgr. 44. gr., 45. gr. eða 45. gr. a eða hann neitar lögreglunni um að gangast undir öndunarpróf eða láta í té svita- eða munnvatnssýni eða er ófær um það. Liggi fyrir grunur um önnur brot en akstur undir áhrifum áfengis getur lögreglan auk þess fært ökumann til læknisskoðunar. Sama á við þegar grunur er um akstur undir áhrifum áfengis og sérstakar ástæður mæla með því.
Lögregla annast töku öndunar-, svita- og munnvatnssýnis. Læknir, hjúkrunarfræðingur eða lífeindafræðingur annast töku blóðsýnis og eftir atvikum munnvatns-, svita- og þvagsýnis. Ökumanni er skylt að hlíta þeirri meðferð sem talin er nauðsynleg við rannsókn skv. 2. mgr.
Ráðherra setur nánari reglur um töku sýna og rannsókn skv. 1., 2. og 3. mgr. Vegna töku og rannsóknar öndunarsýnis skal sá sem sakfelldur er greiða 15.000 kr. gjald sem telst til sakarkostnaðar.]1)

Þannig að með því einu að neita um sýnið var hún að brjóta lög.

[Einar Þór Strand, 21.8.2007 kl. 22:10]

Hreiðar ein spurning hvers vegna ertu svona áfram um að fólk geti óáreitt stofnað lífi og limum sín og annarra í hættu með því að aka undir áhrifum?

Ástæða spurningarinnar er að þú virðist líta svo á að samkvæmt mannréttinda yfirlýsingunni sé fólki heimilt að neita að hjálpa valdstjórninni um sönnunargögn og það er rétt en ef það á að gilda um ölvunarakstur þá getum við hætt að kæra fyrir hann því einu sönnunargögnin koma frá brotamanni sjálfum.

Reyndar er ein leið fær í svona málum og það er að ef menn neiti um sýnin þá séu þeir sjálfkrafa dæmdir í þyngstu refsingu, ég er ekki viss hvernig mér lýst á það en kannski myndi það auðvelda málið.

Ástæða þess að ég hef enga samúð með þeim sem aka undir áhrifum er að ég hef þurft að horfa uppá afleiðingarnar og mér finnst hræðilegt þegar maður veit hvað þetta veldur mögum sálarangist og ekki síst þeim sem sökina áttu.

[Elías Halldór Ágústsson, 21.8.2007 kl. 22:34]

Ok, hún braut lög með því að neita um sýnið. Sektið hana. Þegar búið er að taka af henni skýrslu verður henni sleppt þar til málið fer fyrir rétt.

Málið er að þetta inngrip inn í líkama hennar var ólöglegt, sama hvað þið tautið og raulið um hvað gerst hafði áður.

Sama þótt hún væri með gikkinn af dómsdagsbombunni í hanskahólfinu og afskorið mannshöfuð farþegamegin og það reyndist einhvern veginn, af einhverjum jafn óljósum orsökum og við þetta mál, nauðsynlegt rannsókninnar vegna að setja þennan þvaglegg,  þá skipti það hreint og beint engu máli.

Inngripið inn í líkama hennar væri ólöglegt eftir sem áður.

Þetta eru grundvallarréttindi.

Án þeirra eru engin réttindi framar.

Ef af einhverjum ástæðum þið reynist vera vanfærir um að skilja þessar grundvallarstaðreyndir, þá óttast ég um samfélag vort og áframhaldandi frið í þessu landi.

[Lilja (IP-tala skráð) 22.8.2007 kl. 11:26]

Held að enginn hafi haldið fram að það sé í lagi að taka þvagsýni af karlmönnum frekar en konum, held að fæstir hafi almennt vitað af því.  Það er hins vegar ekkert um það í lögum að svona grófar aðferðir séu í lagi.  Hins vegar segir í 102. lagagrein umferðarlaga: 102. gr. [Nú hefur stjórnandi vélknúins ökutækis brotið gegn ákvæðum 1. mgr. 45. gr. eða 45. gr. a eða neitað að veita atbeina sinn við rannsókn máls skv. 3. mgr. 47. gr. og skal hann þá sviptur ökurétti. S.s. í lögum er það sett að jöfnu að aka undir áhrifum og neita að gefa sýni.  Með því að neita að gefa sýni var hægt að svipta konuna ökuréttindum og því óþarfi að beita þvaglegg.  Hins vegar næ ég þessu ekki alveg sem svo margir segja að konan hafi átt þetta skilið!?!  Þetta var eða hefði a.m.k. ekki átt að vera refsing, heldur öflun sönnunargagna.  Fyrir mitt leiti hefði ég nú frekar kosið barsmíðar!

[Einar Þór Strand, 22.8.2007 kl. 17:37]

Því miður þá er það þannig að íslenskir dómstólar hafa horft framhjá 102. grein og segja að sönnunarbyrðin sé ákæruvaldsins. Varðandi þetta með þvaglegginn þá dugar flestum hótunin en ef þú hafur lesið DV í dag þá er hennar hlutur í málinu ekki eins og sagt var frá og ýmislegt búið að ganga á.

[Lilja (IP-tala skráð) 22.8.2007 kl. 18:53]

Þá liggur vandinn algjörlega hjá dómsvaldinu.  Vilja frekar beita fólk valdi og pyntingum til að ná fram þessum sönnunargögnum.  Hef heyrt að sömu lög gildi í Bretlandi og þar virðist þetta ekki vera eins mikið vandamál.  Held að væri hægt að beita allt öðrum aðferðum en brjóta á mannréttindum fólks.  M.v. hvað margir eru hlynntir þessum aðgerðum lögreglunnar á grundvelli alvarleika ölvunaraksturs, væri þá ekki nær að herða refsingu við ölvunarakstur, t.d. að fólk þurfi að sitja inni í 1-2 ár ef það er með mjög hátt áfengismagn.  Held að það mundi draga virkilega úr ölvunarakstri.  Einnig finnst mér það mjög skrítið að m.v. alla þessa umræðu, þá voru um 40% þjóðarinnar sem kaus flokk sem hefur innanborðs a.m.k. tvo sem hafa verið fundnir sekir um þennan alvarlega glæp. 

[Einar Þór Strand, 22.8.2007 kl. 23:07]

Lilja ef þú lest ruv.is þá er komið í ljós að þetta er sennilega aðferð lögfræðingsins hennar til að koma þvag prufunni út sem sönnunargagni og síðan á að segja að hún hafi fengið áfengi hjá tveimur mönnum sem komu að á meðan hún var að bíða eftir aðstoð, það er svoldil lykt af þessu.

Varðandi Bretland þá gera þeir svona þar.  En hvers vegna gaf hún ekki sýnið með góðu því um leið og hún hefði gert það þá hefði það verið þegið með þökkum.

[Lilja (IP-tala skráð) 22.8.2007 kl. 23:59]

Í mínum augum nær þetta langt út fyrir þessa einu konu.  Að það sé virkilega heimildarsmuga í lögum sem að leyfir þetta er það sem mér blöskrar.  Næsta manneskja gæti verið alsaklaus af áfengis eða eiturlyfjaneyslu og samt lent í þessu.  Gert er ráð fyrir að fullkomlega heilbrigð manneskja mundi samþykkja að gefa þvagprufu.  En því miður þá er það ekki endilega alltaf svo!  Þannig að ef manneskja er tilbúin að hljóta hæsta dóm fyrir brotið sem henni er borið á brýn eða jafnvel þyngri fyrir það að veita ekki sýni, þá á það að sjálfsögðu að duga!  En m.v. þá sem eru svo duglegir að afsaka dóms- og löggjafarvaldið fyrir þessi vinnubrögð, afhverju eru þeir þá að minnsta kosti ekki duglegri við að ákæra dómsvaldið fyrir allt of væga refsingu við þessum hræðilega glæp, að aka ölvaður?!?  Hvað varðar kæru konunnar til ríkissaksóknara, er úrskurðurinn að hluta skiljanlegur, það voru engin lög brotin, en brotið var örugglega siðferðislega rangt og þarf að breyta lögunum eða heimildinni.

[Elías Halldór Ágústsson, 23.8.2007 kl. 10:16]

"Dómstóll götunnar" er í þessu tilfelli Sýslumaður og allir þeir sem hafa sagt eitthvað á þá leið að "hún átti þetta skilið."

Þið verðið að skilja að hér á landi ríkir aðskilnaður dómsvalds og framkvæmdavalds.

Framkvæmdavaldið hefur ekkert leyfi til að gera svona við fullveðja manneskju, sama hvaða hagsmunir voru í húfi. 

[Einar Þór Strand, 25.8.2007 kl. 21:02]

Elías

Það er komið fram í málinu að konan lennti í umferðaróhappi og var drukkin þegar lögregla kom á vettvang, en hún bar því við að það hefðu komið menn og gefið hanni drykk meðan hún var að bíða.  Til þess að sanna eða afsanna það þarf þvagsýni og eins og dómarar landsins hafa unnið undanfarið þá eru allar líkur á að þeir hefðu ekki dæmt hana í þyngstu refsingu hefði lögreglan látið undir höfuðleggjast að verða sér út um það, jafnvel sýknað hana með öllu.  Í mínum huga er akstur vélknúins ökutækis undir áhrifum áfengis og vímuefna álíka og að fara út á götu með byssu og skjóta út í loftið án þess að miða vitandi ekki hvað fyrir verður þess vegna er mjög mikilvægt að það sé tekið hart á ölfvunarakstri.  Það er ekki þessari konu að þakka að hún drap ekki einhvern með tiltækinu.

Þið sem vorkennið konunni og er umhugað um rétt hennar þið ættuð kannki að hugsa um rétt þeirra sem hafa orðið fórnarlömb ölvunaraksturs áður en þið farið að tala um rétt þess sem er að brjóta af sér, því að fórnarlömb ölvunaraksturs hafa ekki einu sinni tækifæri á að forða sér.

[Elías Halldór Ágústsson, 31.8.2007 kl. 10:26]

Allir eru saklausir þar til sekt þeirra er sönnuð af þar til bærum dómstólum. Það skiptir ekki máli hversu brotið var alvarlegt. Fólk hefur grundvallarmannréttindi. Til að fræðast um þau geturðu byrjað að kíkja á Ritgerð um Ríkisvald eftir John Locke.